
روانشناسی صنعتی و سازمانی (organizational psychology) مفهومی است که بر پیادهسازی اصول
روانشناسی جهت بهبود شرایط فیزیکی و ذهنی کارمندان تمرکز دارد. این شاخه از علم روانشناسی به
دنبال افزایش رفاه و سلامت انسان در محیط کار است. همچنین افزایش بهرهوری سازمانی از طریق
استفاده از یافته هایِ روانشناسان نیز مدنظر است. بهطور ساده مفهوم روانشناسی صنعتی و
سازمانی یعنی کاربرد اصول و نظریه های علم روانشناسی در محیط کار.
این مفهوم از دو بخش صنعتی و سازمانی تشکیلشده است که تفاوتهایی دارند. هرکدام حیطه ی
ویژهای دارد که این نشاندهندهی گستردگی این علم است. مفهوم صنعت به تمام فرایندها و ابزار
لازم برای تولید کالا و خدمات اشاره دارد و مفهوم سازمان به چارچوبها و روابطی اشاره دارد که
این ابزارها و فرایندها را در راستای هدف کلی شکل میدهد. روانشناسی صنعتی در این مفهوم، به آن
دسته از فعالیتها اشاره دارد که تمرکز اصلی آنها افزایش تولید، استخدام و بهکارگماری، طراحی
شغل، برنامهریزی آموزش، ارزیابی عملکرد و بهطورکلی، هر فعالیتی که به مفهوم کار و تولید مربوط
میشود، است.
در مقابل، روانشناسی سازمانی شامل فعالیتهایی هست که به گروهی از انسانها مربوط میشود
همچون رضایت شغلی، کیفیت زندگی کاری، رفاه و سلامت کارکنان، روابط انسانی. هرچند که در محیط
واقعی، نمیتوان به همین سادگی تمایز و مرز بین این دو مفهوم را شناسایی کرد البته که باید گفت
در عمل نیازی به این کار نیست.
تاریخچه روانشناسی صنعتی و سازمانی
روانشناسی صنعتی و سازمانی به طور رسمی از حدود اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ شروع شد. نقطه
آغاز فعالیت اولیه گروهی از روانشناسان تجربی که به دنبال کاربرد اصول روانشناسی بودند.
اصطلاحاً به آنها روانشناسان کاربردی گفته میشد. رویدادهای گوناگونی در طول این دوره مشخص
در حوزه روانشناسی صنعتی و سازمانی رخ داد. چون هر کدام از آنها بر شکلگیری این رشته اثرگذار
بوده اند، نمی توان سال مشخصی را بهعنوان زمان شروع روانشناسی صنعتی و سازمانی در نظر گرفت.
خواستگاه این شاخه از روانشناسی را می توان کشور آمریکا دانست. اولین انجمن علمی روانشناسی
صنعتی و سازمانی (SIOP) در سال ۱۹۴۴ شروع به فعالیت نمود.
این انجمن بهعنوان زیرمجموعهای
از انجمن روانشناسی آمریکا (APA) فعالیت میکرد. همینطور اولین کتاب مرجع و اولین درجه دکتری
این رشته نیز در آمریکا منتشر و اعطا شده است. در ایران نیز این رشته از حوالی سال ۱۳۵۳ در
دانشگاه اهواز شروع به فعالیت کرد. بعد از انقلاب مدتی فعالیت آن به حالت تعلیق درآمد و دوباره
بعد از ابتدای دهه ی ۸۰ شروع به فعالیت نمود.
نیاز به روانشناسی صنعتی و سازمانی از سالها قبل و با تغییر شکل صنایع و سازمان ها، انباشت
سرمایههای مادی و انسانی، رشد فنّاوری، افزایش ساعات کاری و شاید مهمتر از همه این موارد
مصرفگرایی و تمایل به تولید بیشتر در کشورهای اروپایی و آمریکا، احساس میشد تا بتوان به نهایت
بهرهوری و رفاه شغلی رسید. اما دو اتفاق مهم باعث گستردگی این علم و افزایش پژوهشها و
تحقیقات و همینطور کاربرد این رشته شد: